“Huiveren en lachen om meesters en slaven.” — De Volkskrant
“Laat de grote literaire prijzen voor volgend jaar nu reeds aanrukken. Ze vallen voor mijn part te schenken aan Smeltende vrouw van Sander Kok, een debuut dat alle andere debuten overbodig maakt. Het boek staat bol van ontroerende scènes, maar dat niet alleen, ik heb me een kriek gelachen toen de vrouw in de rolstoel de helling afsuisde. Zelden heb ik een roman gelezen waarvan de twee afzonderlijke delen op zo’n precieuze manier in elkaar haakten, en sinds kort heb ik dan weer vaak een roman gelezen waarvan ik dacht: die komt niet tot aan de enkels van Smeltende vrouw. Sander Kok heeft een literaire toekomst in de palm van z’n hand.” — Herman Brusselmans
“Een uitstekend tragikomisch debuut … Kok heeft een heerlijk vlotte pen, trekt grappige parallellen tussen zijn hoofdpersonages en komt met mooie observaties. … Vooral in de dialogen blinkt hij uit. [E]en meesterwerk.” — Hebban
“Kok schrijft aantrekkelijk met mooie zinnen en originele beeldspraak. Over Reukens die als kind al ondervonden heeft dat eenzaamheid je vormt als mens: ‘Eenzaamheid is een hond waarvan je de haren vindt lang nadat ze is vertrokken.’ Behalve mooie zinnen bevat Smeltende vrouw herkenbare scènes en goed beschreven pijnlijke ontmoetingen.” — Tzum
“Een buitengewoon intelligent geschreven droomdebuut. Ik ben er diep, diep van onder de indruk.” — Menno Wigman
“Voortreffelijke debuutroman die zich laat lezen als een filosofische komedie, knap geschreven, over hoe meesters slaven zijn en slaven meesters.” — Hagar Peeters
“Kok weet de stijl luchtig te houden, met name door de filosofische thematiek op een prettig tempo af te wisselen met vlotte dialogen. Het boek leest hierdoor als een trein, terwijl het een gebalanceerd zwaartepunt behoudt.” — Passionate