Zijn roman Smeltende vrouw werd door de onlangs overleden dichter Menno Wigman een ‘droomdebuut’ genoemd en schrijver Herman Brusselmans prees hem aan als hét literaire talent van 2017. Behalve schrijver is Sander Kok (1981) ook internationaal fotomodel. Over schrijven, vrouwen en hoe het is om als man een object te zijn.
Sander Kok is geen eigenaar van deze wollen pet.
Wat heeft u van uw moeder geleerd?
‘Dat je slecht gedrag zo gunstig mogelijk moet interpreteren. Als iemand een rotopmerking maakt, is diegene niet per se een rotpersoon. Mijn moeder was psychotherapeut, begrijpen was haar vak.’
Wat voor een kind was u?
‘Als puber verlegen. Terwijl ik, als ik mij goed voelde, juist niet kon stoppen met praten. Verlegen én hyper, daar viel geen label op te plakken. Wij woonden in Den Helder omdat mijn vader daar als medisch specialist een baan gekregen had. Op school werd ik eens geslagen omdat ik ‘nota bene’ zei. Wist ik veel, zo praatten wij thuis gewoon. Ik had weinig vrienden, terwijl ik juist sociaal van aard ben. Bij volwassenen voelde ik me meer op mijn gemak dan bij leeftijdgenoten. Pubers zijn zo absoluut, weten alles zeker, tonen weinig empathie.’
‘Eenmaal naakt heb je zelf de regie.’
